Έβενος έγραψε:Κώστας Ταχτσής
-------------------------
Είσαι ο πάγος κι η φωτιά
Τ’ άγγιγμά σου φλογίζει τα χέρια μου όπως το χιόνι...
Όταν είμαι κοντά σου
Η καρδιά μου γίνεται μια παγωμένη λιμνούλα
Που λάμπει από σκιρτήματα πυρσών.
Για να απαντήσω και στο πάλαι ποτέ ερώτημα:
"Οπάλι", της Άμυ Λόουελ, από τα "Ποιήματα για την Άντα Ράσελ"
Για να είμαι ειλικρινής, το γκουγκλάρησα
(στο κάτω-κάτω, δεν είμαι του Άγγλικού...
)
Σελήνη έγραψε:Καρυωτάκης, Μπαλάντα στους άδοξους ποιητές (μέχρι εκεί θυμόμουν- ποίημα με μικρότερο τίτλο δεν μπορούσες να επιλέξεις;!
) των αιώνων.
Σελήνη, τι να κάνω, τον Καρυωτάκη μεγάλη τον αγάπησα.
Κάποτε τον μισούσα, γιατί δεν τον καταλάβαινα καθόλου, μου φαινόταν παράλογα απαισιόδοξος και αυτοκτονικός.
Ας είναι καλά το σχολείο, που μπορεί να χαλούσε διδακτικές ώρες στο βρόντο: ποτέ δε μας δίδαξε γιατί πραγματικά αυτοκτόνησε αυτός ο τόσο ταλαντούχος ποιητής και εξαιρετικός μεταφραστής ποιητών (η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα ότι η ποίηση δεν μεταφράζεται).
Ούτε λόγος να μας μιλήσουν για σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, γιατί άλλωστε να μας ξεστραβώσουν;
Σε μιαν ιδανική κοινωνία, θα τον χρησιμοποιούσαν διαθεματικά, για να μας διδάξουν ποίηση και σεξουαλική αγωγή συνδυαστικά.
Άλλωστε, τι κάνει νιάου-νιάου στα κεραμίδια: ονόμασε ένα ποίημά του "Ωχρά σπειροχαίτη" (το παράσιτο της σύφιλης), χώρισε με την Πολυδούρη πιθανότατα γιατί δε θα μπορούσε να της κάνει παιδιά, όσο κι αν τον παρακαλούσε η ίδια να μην χωρίσουν κι ας μην κάνουν παιδιά και, τέλος, ενώ ήταν άριστος κολυμβητής, προσπαθούσε επίμονα και ανεπιτυχώς ένα ολόκληρο βράδυ να πνιγεί στη θάλασσα, ώσπου τελικά αυτοπυροβολήθηκε. Δεν αυτοκτόνησε επειδή βαριόταν να είναι υπάλληλος σε μια επαρχιακή πόλη (όχι ότι δε βαριόταν...), αλλά γιατί φοβόταν τις εγκεφαλικές αλλοιώσεις λόγω σύφιλης και την τρέλα στην οποία οδηγούσε.
Ήδη ο φίλος του και επίσης ποιητής Ρώμος Φιλύρας νοσηλευόταν στο Δρομοκαΐτειο για τον λόγο αυτό. Το ίδιο και ο Βιζυηνός.
Άλλα τα τότε χρόνια, άλλα τα τώρα, από ιατρικής τουλάχιστον απόψεως, γιατί από ηθικής, ακόμα στο φαρισαϊσμό βρισκόμαστε βυθισμένοι.
Συγγνώμη σου ζητώ επίσημα μέσω του forum Φιλοσοφικής, Κ. Γ. Καρυωτάκη, μαγικέ ποιητή και υπερβατικέ συμφοιτητή, απόφοιτε της Νομικής του ΕΚΠΑ, που άργησα τόσο να σε καταλάβω...δεν ήσουν απαισιόδοξος, απλά απεγνωσμένος και μόνος...
Σελήνη, σειρά σου να βάλεις απόσπασμα.
